O korku

Korek i jego pochodzenie

Za produkcję korka odpowiedzialny jest pewien gatunek drzewa, który porasta siedliska nadmorskie w Portugalii, Hiszpanii, Francji czy Włoszech. Dąb korkowy wyróżnia się rozłożystą koroną oraz silnie pofałdowaną korą. Chroni ona drzewo przed nadmiernym działaniem promieni słonecznych jednocześnie stosunkowo prosto się ja zbiera podczas okorowania drzewa. W ten sposób nie ulegają zniszczeniu tkanki położone głębiej. Dąb korkowy jest jedynym źródłem korka, dlatego zbiór tego surowca przeprowadzają pracownicy, którzy znają się na swoim fachu. Po okorowaniu drzewo potrzebuje około 10 lat na to by jego kora ponownie odłożyła się do takiej grubości by można ją było później ponownie zebrać. Kawałki kory układa się w stos i suszy, potem pod wpływem działania wysokiej temperatury zyskuje odpowiednią elastyczność. Martwe komórki nie są pożywką do namnażania się mikroorganizmów dlatego nie trzeba stosować dodatkowych środków chemicznych w celu ich wybicia. Po osuszeniu, korek transportuje się do fabryk, gdzie bada się jego strukturę i formuje odpowiednie bloki a z nich produkty, które znajdą zastosowanie w gospodarstwach domowych.